අප්පච්චි වගේ තවත් ඇති... මාව ඕන කෙනෙක්... ඔයාටත් ඇති... සතුටෙන් තියන්න එයාව...

හොඳින් කල්පනා කරලා බැලුවොත් මතක් වෙයි... මාව කෙනෙක්ට ඕන වෙනවා... මම නොහිතන වෙලාවක කෙනෙක්ට මාව ඕනෙ වෙනවා... සමහර විට මට පුලුවන් මගෙ එක වචනෙකින් ඒ ජීවිතයට හයියක් වෙන්න... මග ඇරුනොත් පස්සෙ මටම මං ගැන කළකිරෙන්න වෙයි.සමහර විට මාව ඒ කෙනාට වැදගත්ම නොවේවි.නමුත් වැදගත් වෙනසක් කරන්න මට එයා ඉඩ දෙනවා... මට ඒක කරන්න ගොඩාක් මහන්සි වෙන්න ඕනෙත් නෑ... පොඩ්ඩක් වැඩියෙන් හිතන්නයි ඕන...
.
මගේ එහෙම කෙනා............... මට සදහටම නැති උනා... ඔයාට එයා තවමත් ඉන්නව ඇති... එහෙනම් පරක්කු නෑ... පුංචි තෑග්ගක්... සැලකිල්ලක්... දුරකතන ඇමතුමක්... පුදුම කිරීමක්... දුක බෙදා ගැනීමක්... හොඳටෝම ඇති...
.
මගෙ අප්පච්චී... ගියත් හරි ඊයෙ පාන්දර පළවෙනි වතාවට හීනෙන් දැක්කා... පණ ඇවිත් ... මම සතුටෙන් බදාගත්තා... ඉම්බා... ඒත් අප්පච්චි අහනවා මම මේ කොහෙද ඉන්නෙ කියලා... මතකය නැති උනත් ජීවතුන් අතරනෙ කියල මම සතුටු වෙනවා... මම ඇහුවා...
Can't you see our future?
අප්පච්චි හිනාවෙලා ඔලුව වනලා ඔව් කියල පෙන්නුවා...මම ඇහුවා...
What do you think ?
හරිම සරළ විදිහට අප්පච්චි හිනා වුණා මොකුත් කිව්වෙ නෑ...
.
නින්දෙන් ඇහැරුණා... මට සාංකාවයි... පුංචි කාලෙ නිදාගන්න අප්ප්ච්චිගෙ පපුව උඩ නැගලා "අප්පච්චි මට කවි කියන්න... අප්පච්චි මට පිරිත් කියන්න " කිව්වම නින්ද යනකල් ඔලුව අත ගගා පිරිත් කිව්ව අප්පච්චි... දැන් මට අප්පච්චි නිසාම නින්ද යන්නෙ නැතිව පිරිත් අහලා නිදාගන්න වෙලා... යන වෙලාවෙත් මට කතා කරන්න හැදුවෙ... මම දන්නවා මොනවද කියන්න ගියේ කියලා... කොච්චර හෙව්වත් බැලුවත් තව හොයන්න තිබුණා මට...
.
අප්පච්චි වගේ තවත් ඇති... මාව ඕන කෙනෙක්... ඔයාටත් ඇති... සතුටෙන් තියන්න එයාව...