සමුගෙන සිව් වසක් මුත් අද උපන් දිනේ...

සමුගෙන සිව් වසක් මුත් අද උපන් දිනේ...

හිටියානම් අදත් ජයටම සමරන්නේ...

නුඹ නැති නමුත් නුඹ ගිය මග අපි යන්නේ...

ඉන්නා තැනක හිඳ අප දැක සැනසෙන්නේ...

.

දිවියේ සොඳුරුතම තැන් මගහැරෙන් ඇතී...

ඉන්නම ඕන තැන් වල නොහිඳින්න ඇතී...

වෙන්නම ඕන යුතුකම් මග හැරල නැතී...

නුඹ සම පියෙක් අපි කොහිවත් දැකලා නැතී...

.

සිව් දරු පියෙකි ලෙයටම එය එසේ නැත...

ලෙයටත් එහා දස දහසක පියෙකු වෙත...

දහමට මව් බිමට පවුලට සැදූ සෙත...

දන්නා ගහකොලත් නුඹෙ ගුණ ගී ගයත...

.

කවි නම් කොතෙක් ලීවත් ගුණ නිමා නොවේ!

දින සති කොතෙක් ගෙවුණත් දුක තුනී නොවේ!

අතහැර දුර ගියත් ගිය බව සිතක නොවේ!

නුඹ නම් දෙව් ලොවම මිස අන් තැනක නොවේ !

.

සුභ උපන් දිනක් අප්පච්චී!

.

As I grow older, no matter whose love will give me happiness, I will always remain my Appachchi’s little girl. I miss you, happy bday Appachchi !

හමුදා නිලධාරියෙක්ගෙ දුවක් කියන්නෙ 😊

කිසි කතාවක් නෑ කෙලින්ම බඩියෙක්. ගෙදර ආව වෙලේ ඉඳන් boot polish කරන එකේ ඉඳන්, Ceremonial Kit එකේ වේවා, Formal Kit එකක වේවා අඩු පාඩු සම්පූර්ණ කරන තැන ඉඳන්, ඇඳුමෙ පාට, Tie සහ Tie Pins, Cufflinks Match කරන දේවල්ද , ඇඳුම් මදින එක, රැවුල කැපුමෙ අඩු වැඩි කම් බැලීම්ද යන සියලු වගකීම් පැවරෙනවා...

"කිරි දුව Shirt එකක් රින්සො දැම්මා හෝදලා දෙනවද" අහලා බැලින්නම් කලිසම් 9ක් සහ Shirt 12ක් වගේ සෝදන්න සිදුවෙනවා ආදී ලණු කෑමේ සිට සියලුම දේවල් අත් විඳින්න වෙනවා.

.

බෝම්බ කීපයකින්ම දරුණු ලෙස අනතුරට ලක් වෙලා දිවි ගලවගත්ත කෙනෙක් අප්පච්චි. අව්වෙ කට්ට කාලා වෙලාවකට මූණ අඟුරු වෙලා ආවත් සපත්තු වලට ඇඳුමට වැහෙන නිසා කිරි සුදු පෘෂ්ටිමත් ලස්සන අත පය අප්පච්චිට තිබුණා.

බෝඩිංකාරයා වගේ සබන් කෑල්ලෙ toothpaste එකේ ඉඳන් සියල්ල වෙනම ඔහු පාවිච්චි කලේ. අයියලා දෙන්නත් මමත් Cadets ලා වෙලා ජාතික මට්ටමේ ජයග්‍රහණ ලබලා ඒ පාරෙම ගිහිං ඒ විදිහට හමුදා ජීවිතයක් අපේ ජීවිත වලට ඈඳ ගත්තා. තාමත් චූටි අයියයි මායි සේරම බඩු වෙනම තියං ඉන්නෙ ඒ පුරුද්දට වෙන්න ඇති

බොහොම පිළිවෙලට හිටිය ඔහු හොඳින් නා පිරිසිදු වී මට අඬගසන්නේ කිරිදුව පිටේ පවුඩර් ටිකක් ගාන්නකො කියාගෙන. ඒ පිටේ තුවාල කීපයක් තිබ්බා. ඒ බෝම්බ වලට අහුවුණ වෙලාවල් වල ඇඟ ඇතුලෙ සිර වුණ යකඩ කෑලි. ඒ නිසා වුණ තුවාල.... ඊටත් වඩා දරුණුවට වේදනාව පෙනුනෙ අප්පච්චි ඉස්සරහ පිපිරිලා කුඩුවෙලා ගිය අප්පච්චිගෙ සෙබලුන්ගෙ විලාප මතක් වුණාම අප්පච්චිගෙ ඇස් වලින් ගලපු කඳුලු වල...

.

4 වසරෙදි අපි හැමෝටම ඉස්කෝලෙදි ගෝණි රෙද්දක වටේ සිට මැදට විවිධ මැස්මවල් මහලා පොඩි නිර්මාණයක් කරන්න දුන්නා. මේ ගෝණි ලේන්සුව මං අප්පච්චිට දුන්නා... දවසක් අප්පච්චි මෙහෙම කිව්වා...

" අයියෝ කිරිදුව, කොටි ගහන වෙලාවෙ ඉක්මණට එළියට පැනලා බේරෙන්න වුණා මට ඔයා දීපු ගෝනි කෑල්ල ගන්න බැරි වුණා "

.

අච්චර තද ගති ලෝකෙට පෙන්නගෙන, තරුණ කොලු ගැටයො දාස් ගාණක් මෙල්ල කරපු ඒ මනුස්සයගෙ හිතෙන්... කිරිදුව මහපු ගෝණි කෑල්ලට ආදරේ කරන්න අමතක වුණේ නෑ. හැම තෑග්ගක්ම හැම birthday surprise එකක්ම ඔහුට මහමෙරක්. කැම්පස් ඉන්න කාලෙ සතේ සතේ එකතු කරලා එයා දෙන සල්ලි වලින්ම ගාණක් ඉතිරි කරන් මම ගෙදර යද්දි හැමෝටම ඇඳුම් අරන් යනවා මං හම්බ් කලා වගේ හරියට ඒත් එයා ඒ සරමටයි Shirt එකටයි පණ වගේ ආදරෙයි. අල්මාරියක් පිරෙන්න කවදාවත් ඇන්ඳෙ නැති ඇඳුම් පුරවලා තිබුණා තෑගි හම්බුණ ඒවා.

ඒත් මං නිතරම දැක්කෙ අපි දුන්න ඇඳුම් ටිකම අඳින අප්පච්චි කෙනෙක්. මම ඇඳුමක් ගන්න ටවුමට යනවා කිව්වොත්... කිරිදුව මටත් බලලා Shirt එකක් ගේන්න කියනවා මං කැම්පස් යන්න කලින් පොඩි ජොබ් එකක් කලා. ඕකෙන් දවසක් පඩි අරන් මං අප්පච්චිව එක්කගෙන ගිහිං ඇඳුම් සපත්තු Perfume ඔක්කොම අරන් දුන්නා පොඩි එකෙක් වගේ හරිම ආසාවෙන් එයා ඇඳුම් තෝරද්දි මං අම්මා, ඒ පුතා කියලා හිතෙන තරම් ළාමක චරිතයක් එයා අපි ඉදිරියේදි. නැතිවෙන්න කලින් දවසෙ බෙහෙත් ගන්න ඇඳන් ගිහින් තිබුණෙත්... මං අන්තිමටම අරන් දුන්න කමිසෙ.

.

ගෙවල් ළඟ Uncle කෙනෙක් අප්පච්චි නැති වුණාට පස්සෙ කියනවා... දුව මම දවසක් ගෙදර යද්දි අප්පච්චි උයනවා... මට කියනවා කිරිදුව Campus නිවාඩු එනවා දැන් කඩුගන්නාව හරියෙලු. මං මේ රහට කෑම ටිකක් හදනවා... ඔව් අප්පච්චි එහෙමයි. ගෙදර හිටියොත් තේකත් හදලා ළඟටම ගෙනත් දෙනවා... ඒ වගේමයි යනකොට එයා අතින්ම තුන පහ කොටලා දෙනවා. එක්කො සීනි සම්බල් බෝතලයක් හදලා දෙනවා.

.

ඒ තද මනුස්සයට තිබුණෙ පුදුම හුරතලයක් කිව්වොත් හරි... මූණ ඇද කර කර මට කෝලන් කරන එක තමා වැඩේ වරු ගණන් හිනා යන කතා කිය කිය ඉන්නවා... මහ තඩි බෝම්බ වලට අහුවෙලා වීරයා වගේ හිටියට මොකද පොඩි තුවාලයක්, උණක් හැදුන ගමන් අපි ඉස්සරහ පොඩි ළමයෙක් වගේ.

" දැන් ඔය සෙම හැදිලා දවස් කීයක්ද? පොඩ්ඩක් දුම් ඇල්ලුවද? අප්පච්චි කියනවා නෑනෙ කියලා ඕං ඉතිං මං වතුර එකක් උණු කරලා ගිහිං තියලා sheet එකක් උඩින් වහලා කියනවා... ආ දැං මූණ ගොඩක් ලං කරන්නෙ නැතුව ටිකක් උඩින් ඉඳන් හොඳට හුස්ම ගන්න... මදි මදි තව හොඳට " ඔව් අප්පච්චි කොහෙ ලොක්කා වුණත් එතන ලොක්කා මං

එයාගෙ තුවාල වලට අනික් කාටවත් අත ගහන්න තහනම්... ඒක දොස්තර විලෝචනාටම වෙන් වුණ කාර්‍යයක් වුණා. කිරිදුවට අත්ගුණේ තියෙනවා. ඉක්මණට හොඳ වෙනවා... ඒක අප්පච්චිගෙ විශ්වාසය. " මං බෙහෙත් දාන්න ගියාම අත තියද්දිම බොරුවට අම්මෝ කියනවා... ඉතිං මම " බොරුවට කෑ ගහන්න එපා අප්පච්චි, තාම තුවාලෙට බෙහෙත් දාන්න අත තිබ්බෙත් නෑ "

.

පොඩි කාලෙ ඉස්කෝලෙ යන්න කම්මැලි කමට පොඩ්ඩක් පඩිපෙලේ දුවන් උඩට එද්දි බඩේ දනිස්ස වැදුණ එකක් හෙන ලොකුවට අරන් මං ඇඬුවා. අම්මි ඒක ගණන් ගත්තෙ නෑ අම්මි දන්නවා අපෙ මායං අප්පච්චි අඬලා රත් හඳුන් ගාලා හරියට බය වෙලා චූටි අයියා එනවා, ආ අද ඉස්කෝලෙ කට් නේ කියලා නෝන්ඩියක් දාලා යනවා. ඒවත් නෙවේ අප්පච්චි ඒක විහිලුවට ගන්නෙ.

.

පවුලේ කොයි මගුල් ගෙදරත් දානෙ ගෙදරත් කොටහලු ගෙදරත් අප්පච්චි හිටියෙ සියල්ල දත් ප්‍රමුඛයා විදිහට. තමන්ගෙම වැඩක් වගේ කොට කලිසම ඇඳන් වැඩ කරන ඒ මනුස්සයට දකින දකින කෙනා පළ කලේ හර්ෂාදී ලකුණක් ඒ කියන්නෙ !!!!!!! පුදුමයක්... ඒ මනුස්සයට මාර හයියක් දැනුමක් දක්ශතාවයක් තිබ්බා.... ඒ මනුස්සයා නැති වුණා කියන්නෙ කලා වැව හිඳුනා වගේ දෙයක් මුලු පවුලටම. පරම්පරාවකටම උදව් උපකාර කලා විතර නෙවේ, අපි 4 දෙනාටම ඇඳන් මේස ආභරණ පිත්තල බඩු ඔක්කොම අවශ්‍ය හැමදේම හැදෙව්වා... ඒත් මට කතා කරලා වෙලාවකට දුක් වුණා අනේ මට දරුවොන්ට හරියට උදව්වක් කරගන්න බැරි වුණා කියලා මං හිතන්නෙ අප්පච්චි දැකලා නෑ ඒ ලෝකෙ හරියට අපි තරම්. අපි කැම්පස් වල දැක්කා මහපොලත් ගෙදර යවන ළමයි. ඒ අතින් අපිට එයාලා දෙන්නා කිසිම අඩුවක් කලේ නෑ.

.

මම කැම්පස් ඉද්දි දවසක් අප්පච්චි කතාකරලා මෙහෙම කියනවා... " කිරි දුව, රජයේ රැකියා ඇබෑර්තුවක් ඇවිත් තියෙනවා හදිසියේ පුරවන්න. පඩි ඔක්කොම එකතුව 60ක් වගේ වෙයි. ටික කාලෙකින් ස්ථිර කරනවා. මට ඔයාට ඕන නම් මේ ජොබ් එක දෙන්න පුලුවන්. ඒත් පුතේ... ඔයාට කිසි අඩුවක් නෑ. අපි හැමදේම ඔයාට හදලා තියෙන්නෙ. මෙහෙ ඉන්නවා කිසිම දෙයක් කරකියාගන්න බැරි දුප්පත් ළමයි හැබැයි හොඳ දක්ශ උගත් අය. අපි ඒ කෙනෙකුට මේ අවස්ථාව දෙමු නේද? පව් මේ ළමයි "

.

මට හිතෙනවා එතනින් එහාට ඒ මනුස්සයා කවුද කියලා කියන්න තවත් නිර්වචන ඕන නෑ කියලා. පුලුවන් තරම් දුප්පත් ළමයින්ට මිනිස්සුන්ට පන්සල් වලට උදව් කලා. ධර්මයේ හැසිරුණා... ආගම් ජාති බේද තිබ්බෙ නෑ. කාටත් එකයි සිංහල ඉංග්‍රීසි දමිල භාෂා තුනම හොඳට පුලුවන් කෙනෙක්... මට තවම දෙමළ අය call කරලා දෙමලෙන් අප්පච්චි ගැන අහනවා මට මෙලෝ හසරක් තේරෙන්නෙ නෑ...

.

කොමාන්ඩො සර් දුවා... මූර්ති මාමා කතා කරනවා... මූර්ති මාමා දුවා, නර්ස් තමා. කෝ කොමාන්ඩෝ සර් ටීචර්?

.

ඔය ටික ඇරෙන්න අතරින් පතර වැඩියෙන් තියෙන්නෙ දෙමල ඉතිං තෙරිය ඉල්ලෙ. අප්පච්චි උදව් කල තරුණ දෙමල කැම්පස් ළමයි ගෙදර ඇවිත් අප්පච්චිව ඉස්සර බලලා යනවා. එයා කාට කාට උදව් කරලා ඇද්ද කියන්න දෙයියො තමා දන්නෙ

.

අප්පච්චිගෙන් කාපු ලොකුම කට්ට තමා Office කට්ට සිංහල typing කරවගෙන මරවනවා. එක පිටුවක් තියෙන්නෙ කියලා පිටු 20ක් විතර සිංහල type කරවගන්නවා. ඒ කාලෙ මේ වොයිස් typing තිබ්බෙ නෑනෙ. දෙලෝ පොල් පේනවා. අනික් එක photoshop වදේ අරයගෙ ඇඟ කපලා අතන නිල් background එකට දාලා අපෙ කොඩිය දාන්න. මේ බැනර් එක හදන්න. ඊළඟ එක accounts බැලන්සින්ග් වදේ මාස ගාණක කෝටි ගාණක ගිණුම් හදන්න දෙනවා රුපියලට බැලන්ස් කරන්න පැය ගණන් computer එක ඉස්සරහා හා මේ ශේෂය ඉදිරියට ගෙනියන්න... මට හිතාගන්න බැරි වුණා ඒ ශේෂය ඉදිරියට ගෙනියන්න මං ශේෂ වෙයිද කියලා හමුදාවෙ සංගමයෙ meetings ගන්න දවසට පුටු හදන්න ඕන. ව්‍යවස්තා සහ නොයේක් ලිපි type කරන්න ඕන...

.

විහිලුවෙන් විහිලුවෙන් කිව්වට එයා මාව හැදුවා... මගෙ ලෝකෙ හැදුවා... එදා සිංහල typing පුරුදු වුණ එකෙන් මම මගෙ Campus එකේ research එකේ dissertation එක තනියම type කරගත්තා... අනික් ළමයි එක අකුර හදන්නත් ආය ආය communication හෝ typist ලා පස්සෙ යද්දි මං ස්වාධීනව මගේ වැඩේ කරගත්තා... Photoshop වැඩ ටික තනියම කරගත්තා... අද මං කරන් යන සමාජ සේවා සංවිධානයේ ව්‍යවස්ථා ඇතුලු සංවිධානයෙ සියලුම ලිපි, වැඩසටහන් කළමණාකරනය සහ සංවිධානය මං තිතටම කරනවා ඒ අප්පච්චිගෙන් ලැබුණ training එක. එදා එයා එක්ක වරු ගණන් ගිණුම් හදලා බැලන්ස් කරපුවා මට අද මේ වැඩ වලදි මාර පුහුණුවක් පහසුවක් වුණා...

.

ඉතිං ඊයෙ රෑ වැස්සෙ තෙමීගෙනම මායි විශ්වයි මාතලේ ගිහිං අප්පච්චිගෙ උපන්දිනේ සිහිකරලා අද 9 වෙනිදා උදේම නිවාසෙකට තෑගි සහ කෑම බීම ටිකක් දීලා ආවා. පවුලෙ හැමෝම මට ඒකට උදව් කලා...

.

සමහර මිනිස්සු හරියට ස්ථාවර තැන්පතු වගේ... ඒ මිනිස්සු ඉතිරි කරලා යන හරිය පොලී වෙවී පොලී වෙවී තවත් සේවාවන් සිදුවෙනවා... අපි තමයි අප්පච්චි කියන ස්ථාවර තැන්පතුවෙ පොළිය. Standing Order එකක් දාලා ගිහිං තියෙන්නෙ පස්සෙ කෙරෙන්න ඕන මොනවද කියලා අද

Unseen

කියලා අපි පොඩිවට හදන් ඉන්න මේ ස්වේච්චා සංවිධානය කියන්නෙ අප්පච්චි පැල කල මහා වෘක්ෂයක්...

අප්පච්චි... ඔබ තනිකරම පාසලක්. විශ්වවිද්‍යාලයක්... Search Engine එකක්...ලොව මිල අධිකම මල විදිහට පිපිලා, දෙන්න පුලුවන් උපරිම සුවඳ දීලා... ඉක්මණින් පර වෙලා ගිය කඩුපුල් මලක් !

.

මීට කිරි දුව - විලෝචනා