අප්පච්චි වගේ තවත් ඇති... මාව ඕන කෙනෙක්... ඔයාටත් ඇති... සතුටෙන් තියන්න එයාව...

හොඳින් කල්පනා කරලා බැලුවොත් මතක් වෙයි... මාව කෙනෙක්ට ඕන වෙනවා... මම නොහිතන වෙලාවක කෙනෙක්ට මාව ඕනෙ වෙනවා... සමහර විට මට පුලුවන් මගෙ එක වචනෙකින් ඒ ජීවිතයට හයියක් වෙන්න... මග ඇරුනොත් පස්සෙ මටම මං ගැන කළකිරෙන්න වෙයි.සමහර විට මාව ඒ කෙනාට වැදගත්ම නොවේවි.නමුත් වැදගත් වෙනසක් කරන්න මට එයා ඉඩ දෙනවා... මට ඒක කරන්න ගොඩාක් මහන්සි වෙන්න ඕනෙත් නෑ... පොඩ්ඩක් වැඩියෙන් හිතන්නයි ඕන...
.
මගේ එහෙම කෙනා............... මට සදහටම නැති උනා... ඔයාට එයා තවමත් ඉන්නව ඇති... එහෙනම් පරක්කු නෑ... පුංචි තෑග්ගක්... සැලකිල්ලක්... දුරකතන ඇමතුමක්... පුදුම කිරීමක්... දුක බෙදා ගැනීමක්... හොඳටෝම ඇති...
.
මගෙ අප්පච්චී... ගියත් හරි ඊයෙ පාන්දර පළවෙනි වතාවට හීනෙන් දැක්කා... පණ ඇවිත් ... මම සතුටෙන් බදාගත්තා... ඉම්බා... ඒත් අප්පච්චි අහනවා මම මේ කොහෙද ඉන්නෙ කියලා... මතකය නැති උනත් ජීවතුන් අතරනෙ කියල මම සතුටු වෙනවා... මම ඇහුවා...
Can't you see our future?
අප්පච්චි හිනාවෙලා ඔලුව වනලා ඔව් කියල පෙන්නුවා...මම ඇහුවා...
What do you think ?
හරිම සරළ විදිහට අප්පච්චි හිනා වුණා මොකුත් කිව්වෙ නෑ...
.
නින්දෙන් ඇහැරුණා... මට සාංකාවයි... පුංචි කාලෙ නිදාගන්න අප්ප්ච්චිගෙ පපුව උඩ නැගලා "අප්පච්චි මට කවි කියන්න... අප්පච්චි මට පිරිත් කියන්න " කිව්වම නින්ද යනකල් ඔලුව අත ගගා පිරිත් කිව්ව අප්පච්චි... දැන් මට අප්පච්චි නිසාම නින්ද යන්නෙ නැතිව පිරිත් අහලා නිදාගන්න වෙලා... යන වෙලාවෙත් මට කතා කරන්න හැදුවෙ... මම දන්නවා මොනවද කියන්න ගියේ කියලා... කොච්චර හෙව්වත් බැලුවත් තව හොයන්න තිබුණා මට...
.
අප්පච්චි වගේ තවත් ඇති... මාව ඕන කෙනෙක්... ඔයාටත් ඇති... සතුටෙන් තියන්න එයාව... 

සඳ මගෙ නොවෙන්නට තිබුණා...

<3
අමාවක නුඹ නැතැයි රැවටී,
ගියා නම් වෙන් වෙලා පෙර දා,
මෙහෙව් පුර හඳ දකින්නට,
පිං නොවෙන්නට තිබුණා...
සඳ මගෙ නොවෙන්නට තිබුණා...
.
මලට සුවඳක් දියට සිහිලක්,
එක්ව මැවෙනා මිහිර කෙලෙසද,
එවන් මිහිරක් නුඹට ලංවූ,
සැනින් මට දැනුනා...
ලොවේ ඇති වෙන කිසිඳු දේකට,
ලබාදෙන්නට නොහැකි සතුටක්,
නුඹෙ සෙනේබර එකම බැල්මක,
පවා මට දැණුනා...
.
නපුරු ලෝකය නපුරු කළ නුඹ,
නපුරෙකැයි මගෙ හිතත් කී නම්,
සොඳුර අප පැරදුමෙන් මිරිකී,
දෙතැන ලතැවෙනවා...
රිදුනු තැන් සුවපත් කරන්නට,
රිද්දු නුඹෙ සුරතම නොවී නම්,
මගේ සුදු සඳ මගේ පණ,
මම ලොවට සමුදෙනවා...
.
...::: විලෝචනා :::...

සත පහකට මායිම් නෑ...

:D
සරුව වැඩෙන කල,
කොයි කවුරුත් බලාවි,
පෙර නොවූ විපරමකින්,
රෝස පඳුර දෙසම...
කියාවි බෝ කතා,
ඉර හඳ පවා ගෙනැවිත් දෙන්නට...
ගස්වලින් කඩන්නා සේ,
නෝට්ටු පොදි ...
රන් විමන් මන්දිර ...
යාන වාහන,
කිසිත් අඩු නැති සැපවත් දිවියකට,
නිතර කෙරෙන ඇරයුම්,
මට නම් සත පහකට මායිම් නෑ...
.
හිතුණා Call එකක් එද්දිම ... (y) (y) (y) 

Get well soon !

:(
I will sing for you ...
I will play guitar for you ...
I will dance for you ...
I will paint for you ...
I will cook for you ...
I will tell stories for you ...
I will walk for you ...
I will run for you ...
I will write for you ...
I will wait for you ...
I will make surprises for you ...
After all ...
You have to Live a healthy long life instead ...
I <3 U
.

තවත් නම් අහිමි වෙන්න දෙයක් නෑ...

වැලහින්නක් වගේ වැලපිලා දැන් නම් හෙම්බත් වෙලා... උණුවෙන් සුදු බත් ඩිංගක් එක්ක පොල් සම්බෝල ටිකක් කන්න ඕනෙ හිතෙනවා... ඒත් කාට කියන්නද? එහෙම හිතෙද්දි අප්පච්චිගෙ මලගෙදර ආපු අංකල් කෙනෙක් කියපු කතාවක් මතක් උනා...
.
දුවේ... දවසක් මම එනකොට අප්පච්චි කුස්සියට වෙලා උයනවා...මට කිව්වා...

"කිරිදුව අද කැම්පස් එකේ ඉඳන් ගෙදර එනවා... දැන් කඩුගන්නාව හරියෙන් එන ගමන්ලු ... මම මේ කෑම හදනවා"
.
දුවේ හරි සතුටින් හිටියෙ... පුදුම මනුස්සයෙක් ඔයාලගෙ අප්පච්චි...
.
අංකල් කියද්දි මටත් මතක් උනා... ගෙදර ගිය ගමන් තේක හදලා ළඟට ගෙනත් දෙනවා...බත් ඉව්වම රස්නෙන් කන්න කිය කිය කතා කරනවා...
.
මූණ පුරාම මාසයක් තිස්සෙ බිබිලි දාලා... සනීප වෙන්නෙම නෑ.එහා ගෙදර Aunty කිව්වේ ඇස්වහ බිබිලි කියලා... මට මතකයි මම O/L කරන කාලේ ඔහොම බිබිලි දාලා තිබිලා අප්පච්චිට ගිහින් පෙන්නුවා...අප්පච්චි ඔලුව උස්සලා කණ්ණාඩි අස්සෙන් බැලුවා.ඊළඟ පාර කොළඹ බෙහෙත් ගන්න ගිහින් ඇවිත් ... මට කතා කරා...
.
"මෙන්න බෙහෙත්...මූණෙ ගාලා ටික වෙලාවක් තියලා හොදලා දාන්න..."
.
ආයෙත් අතීතෙට ගිහින් එක පාරක් ... Land Cruiser එකේ අප්පච්චිගෙ උකුලෙ වාඩි වෙලා රට වටේ ඇවිදින්න... chalet එකට වෙලා ඉඳලා අප්පච්චි ආව ගමන් චූටි අයියා ගැන කේලම් කියන්න... පුංචි ඔලුවට අප්ප්ච්චිගෙ Peak එක දාලා පුංචි නිළධාරිනියක් වෙන්න...අප්පච්චි රසට උයන බත් ඩිංගක් කන්න... පුළුවං වුණා නම්... :(
.
දවසක් මම මගේ කාමරේට යනකොට අප්පච්චි මගෙ සහතික ෆයිල් එක බලලා...
.
"කවද්ද ඔයාට මෙච්චර ඒවා හම්ඹුනේ? මම දන්නෙවත් නෑනේ..."
.
පුදුමයක් නෑ ... ජීවිත කාලෙම යුද්දෙට කැප කරපු අප්පච්චිට හර්මන්ලෝස් ඩිසොයිසා කඳවුරකදී එකම එක ජනාධිපති පදක්කමක් පළඳනවා දකින්න ලැබුනා ඇරෙන්න මගේ පාසලේ කිසිම තෑගි උත්සවයකට,වර්ණ රාත්‍රියකට කලා උලෙලකට සහභාගී වෙන්න ඉඩක් ලැබුණෙ නෑ... සරසවියේ අවසන් නිෂ්පාදනයටත් උපාධි ප්‍රධානෝත්සවයත් එහෙම මග ඇරුණා...
.
තවත් නම් අහිමි වෙන්න දෙයක් නෑ... වටිනම කෙනා නැති උනාට පස්සෙ... එකින් එක එකින් එක හුස්ම ගලපගන්නෙ...සතුටෙන්ම ඉන්න දඟලන්නේ... අප්පච්චි කවදාවත් අපි අඬනවට කැමති නැති නිසා... අප්පච්චිට තෙරුවන් සරණයි...!
.

 — feeling tired.

දීර්ඝායු වේවා...!

සිය හුස්ම කෙටි බැව් දැන...
මා කෙසෙත් නොයන බැව් දැන...
නොමරා මරන තරමට...
වද දී මට...
දරුණු වෙස් පෙන්වා...
කලකිරෙන්නට තැත් කර...
යන්නට සැරසුනේ නොකියම ...
නොහැඳින ද?
මේ හිත...
අනිකුන්ට දිවිය සිය වසක් වුව...
මට එයින් කම් නැත...
වේවි මට සත් වසක්
මගේ මුළු දිවියම...
නව මසක් නුඹ දුටුව සිහිනයට...
පවරමි මෙලෙස සින්නක්කර හිමිකම...
දීර්ඝායු වේවා...!

මේ ... උඹ උඩරට කුමාරි හාමිද...

<3 මේ ... උඹ උඩරට කුමාරි හාමිද... පහතරට එවුන් එක්ක කන්න බෑ කිව්වා කියන්නේ?
.
Rag season එකේ හෙන preasure එකෙන් හිටියෙ.Orientation dawas wala ලෙක්චර් එකේ ඉඳන් ඉද්දි අපේ batch එකේම කොල්ලෙක් ඇවිත් එහෙම ඇහුවම මම ඩිම් උනා...
.
ඔයාට හොඳටම sure ද ඔයා ඔය ප්‍රශ්නෙ හරි කෙනාගෙන් ඇහුවෙ කියලා... ?
.
මම එහෙම ඇහුවෙ මට හිතාගන්නම බැරි තැන... ඒ දවස් වල මම හිටියෙ සිතිජ සහ සචිනි එක්ක... සිතිජ මාතර.සචිනි ගාල්ලේ.ඉතින් පහතරට ඩබලක් එක්ක හැමදාම බත් කන මගෙන් අර වගේ දෙයක් ඇහුවම මට විහිලුවක් වගේ... ඒත් මේ කොල්ලා පිලිගන්නෙම නෑ... මට තරහ ගියා... හොයන්නෙ බලන්නෙ නැතුව කෑ ගහපු නිසා... පස්සෙ සිතිජ ගිහින් ඒ කොල්ලට පැහැදිලි කරා... ඒ ළමය මට කතා කරගෙන ආවත් මම කිව්වා...
.
"කරුණාකරලා මාත් එක්ක ආයෙ කතා.... කරන්න එන්න එපා... "
.
අවුරුදු 4 ම මූණට මූණ හම්ඹුනත් කවදාවත් හිනා උනේ වත් නෑ.ඒත් පහුගිය Production දවසෙ දෙන්නටම කතා නොකර හිනා නොවී බැරි උනා... අවුරුදු 4ක්ම තිබුණ හතුරු කමත් ... ඒ විදිහට අහවර වුණා...

ඕනෙ මෙච්චරයි...

ජීවත් වෙන්න
ජීවත් කරවන්න
ජීවත් වෙනව බලලා සතුටු වෙන්න...