කාලකන්නි ඇස් දෙක ...
නවත්තපන් උඹෙ ඇඬිල්ල ...
උඹ දන්නෑ ...
උඹට කොච්චර වටිනාකමක් තියෙනවද කියලා ...
උඹට තියෙන ගරුත්වෙට ...
මිනිස්සු මගෙ මුළු සරුවාංගෙටම කතාකරන්නේ ...
උඹෙ නම කියලා ...
එ්ක අමිහිරි අත්දැකීමක් විතරයි ...
මතක් වෙන වාරයක් ගානේ ...
උඹ එක තැනක නතර වෙලා හිත කොහෙදෝ දුවනවා ...
නින්දෙනුත් ගැස්සෙනවා ...
දැන් ඇති විඳෙව්වා ...
තවත් ඇඬුවොත් ...
මේ දැන් ගලවලා දන් දෙනවා ...
ගන්න එකෙක් ගනිං කියලා ...
.
෴. ලෝචි .෴
No comments:
Post a Comment
leave your comment here...