හුස්මක බර

 ජීවිතේ 

එක් සමයක...

අපි ලෝබයි... ජීවිතේ හැරයන්න.. 

මේ සම්මුති ලෝකයේ ඇති,

ජීවී, අජීවී සෑම බැඳීමක්ම... 

වැල් මුල් පටලවා මෙන්,

අපව හුස්මට බැඳ තබන අපූරුව... 

කල් යල් ගෙවෙත්ම... 

ඉර හඳ අතර වෙනස දිගු වෙත්ම...

කිසිවෙකුත් කිසිවකුත්...

ඇල්මේ තදින් නොරැඳෙන මොහොතක... 

අපි හැමෝගෙන්ම අපේ හිත්...

එක් වතාවක් වත් අසා නැතිද?

තවත් නම් කොතරම් කලක්... 

මේ හුස්ම බර අපි අල්ලන් ඉන්නද? 

~ විලෝචනා ~

නික්මීම

 

🌊🌬️

මං කැමතියි...

මේ ලෝකෙන් යන දවසට 

හිස් තැනක් නොතියා යන්න...

මං නැති අඩුව,

නොදැනෙන විදිහට යන්න... 

ජීවත් වන කාලයේ... 

කාටවත් බරක් වෙන්නෙත් නැතුව...

කාටවත් නැතුව බැරි අත් වාරුවක් වෙන්නෙත් නැතුව,

කල යුතු යුතුකම් වගකීම්,

මං වෙනුවෙනුත්, 

අනුන් වෙනුවෙනුත්...

සීමාවෙන් ඉටු කරලා...

නිහඬව පිටමන් වෙන්න...

කවුරු හෝ මං ගිය බව,

ඉඳ හිටක සිහිකලත්...

හොඳකට හෝ නරකකට, 

කාගෙවත් සසර දික් කරන,

මාතෘකාවක් නොවීම යන්න... 

මම කාටවත්ම...

පමණට වඩා නොඇලී ඉන්න...

මට කවුරුවත්...

පමණට වඩා බැඳිලා නොඉන්න... 

මං කැමති,

හිත් අවකාශයක වත්... 

ඉඩක් නොගන්නා... 

මානසික පදාර්ථයක් වත් 

නොවීම නික්මෙන්න... 🌿

~ විලෝචනා ~