මියැදුණා

:(
විඩාවයි මගෙ දෙනෙත් යුග.... නුඹ නමින් කඳුලැල් උන උනා
විලාපය මොර දිදී.... වෙව්ලන ස්වරය............ භීතිය කැටිවනා
විනාසෙට ඇප වෙවී... හිත් නුඹ නිසා............. දහසක් රිදවුණා
විලෝචන රුහිරෙන් පිරූ යක් දෙව් දෙවෙස මැද....... මියැදුණා

ගී

<3
ගයමි ...
ඇසුමට නොහැකි ගී ... :/
අසමි ...
ගැයුමට නොහැකි ගී ... 

රසට උයපු කෙනෙක්

:(
අප්පච්චී,
තරහ වෙන්න එපා ...
කවදාවත් නොකියපු රහසක් කියන්නම් ...
අප්පච්චිටත් වඩා රසට උයපු කෙනෙක් හිටියා ...
ඊට වඩා රසට මං කොහෙන් වත් කාලා නෑ ...

මල්ලි

:D
මල්ලි සමයං කරන්න එපා ...
ඇණයක් නොවී යනවකො ...
මට ‍මේ වැඩේ කර ගන්න දෙන්නෙම නැද්ද ...
මල්ලි පොඩ්ඩක් සද්දෙ අඩුවෙන් කතා කරනවකෝ ...
දෙනවා පස්ස රත් වෙන්න දැන් හරිද ...
මොකද ‍‍අනුන්ගෙ ෆෝන් බලන්නේ ... ලැජ්ජා නැද්ද ...
ගේම් ගහලා බැට්රි ලෝව් වෙද්දෙන්කෝ ...

නිතර දෙවේලේ මේවා කියන්න වෙලා ... උදේ පාන්දර දොර ළඟට ඇවිත් නින්ද කඩන, කොයි වෙලේ කවුරු ටොයිලට් ගියත් එළියෙන් දොර වහන, නිවාඩු මාසේ කියලා නෑ කුකුලට කලින් ඇහැරෙන, හයියෙන් උදේ පාන්දර ශ්‍රැතියෙන් පිට සින්දු කියන මල සන්නියක් ඉන්නවා මේ ගෙදර ... ඒකත් එක්ක Research එක කරනවා කියන්නේ කරන්න අමාරු වැඩක් නෙවේ කරන්න බැරි වැඩක් ... මල්ලිලා සිටින අයට ජය වේවා ! 

උඹ දීපු හැමදේම

<3
උඹ දීපු හැමදේම හරි සුන්දරයි ...
යහන මගෙ සුර ලෝකයක් සේ හැඟෙයි...
පුුංචි දැරියක් වගේ සිත දඟ කරයි ...
මගෙ පුංචි කාලයට යලි සිත ඇදෙයි ... 

කතාවක්...

<3
වසර සතරක ඉහත මතකය,
අද මගේ සවනත මුදා හැර,
තරුවකින් මා පැතූ නුඹ කියු,
අසිරිමත් එක කතාවක්...
.
දමා යන්නට එපා කිය කිය,
කඳුලු මුතු පිනි දිය මුදා හැර,
හොර හොරෙන් සඳ සිනාසී කියු,
එක් පසක පෙම් කතාවක්...
.
පහන් සිතිවිලි ගෙනෙන ස්නේහය,
සහන් නුඹ සිත හැඳිනු එ අයුර,
අනිම්මිස නෙත් මා කෙරේ තියු,
මම නොදත් නුඹෙ කතාවක්...
.
හිමිව අහිමිවු නුඹේ කරුමය,
නුඹෙම වේ දැයි පෙරුම් පුර පුර,
පුංචි පිටු වල මට හොරා ලියු,
දුක වෙලා ගත් කතාවක්...
.
විටෙක කඳුළුය විටෙක රුහිරය,
නමුදු බෝ තැන් සිනා සිරිසර,
නුඹේ ලෝකය මගෙ ළඟින් තියු,
අහිංසක රුදු කතාවක්...
.
උකුසු කඳුලට මුලා වී ගිය,
ඉරණමේ සරදමින් බිය කර,
ඉවුරු දෑලක පරතරය තියු,
කුරිරු කම් පිරි කතාවක්...
.
පිරූ පෙරුමෙන් ලද සෙනේහය,
ළඟ රඳන පින් දියෙන් බොඳ කර,
යලිඳු පෙර පින් මහිමයෙන් ලියු,
යළි නොවෙන්වන කතාවක්...

කියා යනවද සිදු වුණේ කිම දූගේ හීනෙන් ඇහැකි නම්...

:(
ලොකුයි චූටියි කිරිදුවයි
මැද්දට වෙලා ඉඳගෙන ඉතින්,
තුටිං ඉද්දී තවත් සැපතක්
නොවෙන්නට ඇති නුඹට නම්...
ඔඩෙක්කෙට ගෙන කියා සුරතල් බස්
නොදන්වා නුඹ අපෙන්,
ගිහිං දෙමසක් ගියත් ගිය බව
හැඟෙන්නෙම නෑ මෙමට නම්...
.
තුමණි හට් කිට් ඉන්ස්පෙක්ෂන්
කොතෙක් ගෙටගොඩ වුණු පටන්,
තනන්නට අපෙ අතින් මන්දිර
මදි වුණේ නෑ පැටික් නම්...
ගෙදර අය මෙස් ඩවුන් කර
සැම එක්ව භෝජන වැළඳුමෙන්,
කිසි පියෙක් සතුටක් ලබන්නට
නැතුව ඇති මෘදු නුඹ තරම්...
.
දෑස් හමුවේ කුඩුවෙලා ගිය
සෙබල සොයුරන් ගැන කියන්,
අඬන්නැති නුඹ කියා අප හා
උන්ගෙ මතකය කොතෙක් නම්...
රටට ලෝකෙට බොහෝ දැඩිලෙස
පෙන්නුවත් නුඹෙ ගති ඉතින්,
ළදරුවෙකි සැමවිටම පෙණුනේ
නුඹෙන් මේ කිරිදුවට නම්...
.
දිනක් බියුගල් හඬක් ඇසුණා
මහයියාවේ සුසානෙන්,
දැවී නුඹෙ ගත ඉවර වෙන තුරු
බලා සිටියා නගින දුම්...
අනේ මේ දුක් විලාපය
ඇහිලවත් අප්පච්චී ඉතින්,
කියා යනවද සිදු වුණේ කිම
දූගේ හීනෙන් ඇහැකි නම්...
.

බිඳී ගිය සිහිනයට,

:(
බිඳී ගිය සිහිනයට,
පණ පෙවී මොහොතකට,
දිස් වුණා ඇස් ළඟම,
මගේ ලය රිද්දගෙන... 

.කිරිබත

:D
කාගෙත් සැපට සතුටට උන් ...........කිරිබතට
හැකි අද එකතු වෙන්නට මගෙ ....තනිකමට
කවුරුත් නෑ බෙදාගෙන තුට .............විඳගන්ට
ඒකට මොකෝ බැරියෑ බදාගෙන ...........කන්ට — eating milk rice.

අප්පච්චියා...

:) චන්ද්‍රසිරි අබේකොන්
.
රැයේ අඳුරත් රෑහි හැඬුමත්,
සිසිලසත් මුරයට දමා...
තරු රැසක් දැවි දැවී යද්දී ,
කරන් බෝ නුබ සිරි නිමා...
ලොවම සැනකෙලි කලෙව් මත්තෙන්,
ගිම් නිවන්නට දෝ අමා...
චන්ද්‍රයා සැඟවුණා සදහට,
ලොවක් අඳුරට ඇද දමා...
.
නෙතට කඳුලක් නොආ දිනයක්,
නොවේ නුඹ ගිය දා පටන්...
පීර පීරා නුඹම සොයනෙම්,
නුඹේ මතකය ගුලි කරන්...
ලොවම දිනු දින තනා දෙන්නට,
සිතා උන්නත් සුව යහන්...
මගේ කුටියෙම මගේ යහනෙම,
ඇයිද වැසුවේ නෙතු පියන්...
.
සුදු කකුල් අත් පා බෙහෙත් ගා,
පිරි මදින්නට පෙර ලෙසින්...
වැඳලා වැඳලා මට කියා,
රෙදි සෝදගන්නැතිදෝ ඉතින්...
රැවුල් කැපුමේ ඉතිරි තැන්,
ඇද බලන්නට යලි මේ නෙතින්...
පිනක් නෑ මට ආයෙ,
කිරිදුව යැයි අසන්නට නුඹෙ හඬින්...
.
ඇඳුම් ගලපා හොඳින් මැදලා,
පිළිවෙලට උඩ එල්ලලා...
හොඳින් නා කර ආ සැනින්,
නුඹෙ පිටේ පව්ඩර් ගල්වලා...
කිරි දුවට පාඩුවේ ඉන්නට,
නොදී සැමවිට ගෙන්වලා...
වැඩ කියන්නට කෙනෙක් නැතියෙන්,
නුවර යන්නත් මැලි වෙලා...
.
ගමන් යද්දී පුතේ මට,
අර අරක ගෙන එන්නැයි කියා...
මෙන්න මේ වැනි කමිසයක්,
හොඳැයින් බලා ගන්නැයි කියා...
ගෙනැත් දුන් දේ කොයි වෙලෙත්,
පුන පුනා සෙනෙහෙන් ඇඳ තියා...
අනේ කොතෙකුත් සතුටු වෙන්නැති,
දුන් දෙයක් ඇද නොම කියා...
.
අද වගේ මට මතක දවසක්,
නුඹෙ උපන්දිනයක් කියා...
නුඹව එක්කන් තෑගි ගන්නට,
නගරයට හනිකට ගියා...
ආස ආසා දේම පෙන්නූ,
නුඹට ඒ සැම ගනු කියා...
උජාරුවකින් ආවෙ කිරිදුව,
නුඹව සතුටින් තියු නියා...
.
විහිලු කර කර මූණ ඇද කර,
හිනස්සන අප්පච්චියා...
පිරිත් කිය කිය පපුව මත්තේ,
නිදි කෙරූ අප්පච්චියා...
ඇතිනේ දැන් මට කඳුළු,
තව ඉවසන්න බෑ අප්පච්චියා...
හනික ඇවිදින් අරන් යනතුරු,
ඉන්නේ මං අප්පච්චියා...
.

 — hoping for the best.

Forget me... Dear Kandy

Yeah I knew ...
I'm a burden ...
But ,
Not going to disturb you anymore...
Forget me...
Dear Kandy